Is vooral nieuwsgierig naar wat hij nog níet weet.
Lucas de Man is presentator, kunstenaar en storyteller maar daarnaast vooral ook – als directeur van Biobased Creations – een enorme doener. Het prijswinnende ‘The Growing Pavillion’ van Biobased Creations, uiteraard remontabel, is inmiddels verhuisd van de Floriade naar België. De open, praktisch-ethische dialoog over ‘hoe we het écht anders gaan doen’ verbindt Lucas aan De Klimaattrein.
‘Ik heb vooral ja gezegd tegen de TBI Klimaattrein omdat ik het superinteressant vind om te zien wat er komt, om al die aanvragen straks te lezen, om daar vooral ook zelf van te leren. En ik vind het stoer dat zo’n grote bouwgroep zegt: het moet anders, maar we kunnen dit niet alleen, we hebben daar nieuwe inspiratie, nieuwe verbinden en nieuwe netwerken voor nodig. Het getuigt van kwetsbaarheid en openheid – dat waardeer ik heel erg. Ik maak graag gebruik van de kans die ik krijg om mede vorm te geven aan dat proces, aan die gezamenlijke reis.’
‘Nee, dit is geen greenwashing. Bouwen is iets heel essentieels. We kunnen niet zonder. TBI is als stichting niet per se een boosdoener, maar een grote, betrokken bouwgroep, die inziet dat het anders moet. Om snelheid te maken hebben de groten de kleintjes nodig en omgekeerd. Waarbij je natuurlijk wel moet oppassen dat de groten de kleintjes niet altijd maar simpelweg opslokken – maar dat zien we later wel. Eerst maar eens gáán en de dialoog aangaan, met elkaar.’
Veranderen
‘Het samen definiëren van ‘waar strijden we voor’ kan inderdaad ook leiden tot de conclusie: wat doen we níet meer, als TBI. Waar moeten we mee stoppen. De dialoog in de trein heeft zowel een ethische als een praktische kant. Dialoog betekent om te beginnen dat je het niet altijd met elkaar eens hoeft te zijn. De ethisch kant: het moet wel gaan over verandering, dus over wat je voortaan wél, maar misschien ook níet meer doet. De praktische kant: we moeten wel iets dóen. Het moet leiden tot actie. De trein dendert wel dóór.’
‘Ik hoop vooral op dingen die ik nog niet ken. Als ik het allemaal al zou weten zou ik het zelf wel doen. Er zijn een paar dingen belangrijk denk ik. We gaan voor versnellen en opschalen, maar er moet ook goed nagedacht worden. Die twee moeten goed samengaan. We moeten geen beslissingen nemen waar we over tien jaar spijt van krijgen, of die blijven hangen in de oude sustainability gedachte – het vasthouden aan wat we nu al hebben en kennen. We moeten samen werken aan het nieuwe ecosysteem dat nodig is en de symbiose tussen mens en natuur. Ik hoop dus dat we de projecten aan boord krijgen die helpen om écht te veranderen. Die leiden tot versnelling, opschaling en een bredere bewustwording over de positieve, mooie beweging die we kunnen maken, met elkaar.’
